माया र ममताको खानीले भरिएकी
आमा,
तिम्ले ९ महिना कोखमा बोकेर प्रसब पीडाको
दर्दनाक अवस्थाको बाबजुत पनि यस सुनौलो
धर्तिमा जन्म दिएको कहाँ बिर्सेको छु र!
आमा!कुरी बस चाडै तिम्रो गुन तिर्ने अन्तिम संघारमा छु!
सधैँ आफु दुख र चोटमा रुमल्लिएर पनि
पिडा भित्र भित्रै लुकाई खुसि र मायाको फोहोरा
पस्की रहेऊ पस्की रहेऊ!
आमा!तिम्ले जति माया दिन नसकेनी
तिम्रो आशुँ कहिलै झारेको छैन
र झार्ने छैन,तिम्रो खुसि
खोजिरहनेछु! खोजिरहनेछु!
अस्ति भर्खर एउटा समाचार सुने
आमालाई पाल्न नसकी जिउदै खोलामा
बगायो रे छोरोले
मलाई घ्रीणा लाग्छ ति नालायक कपुतहरु
जो आफ्नो आमालाई माया र ममता दिनु सट्टा
काल लाई बोलाएको हुन्छ,काल आउने संकेत नपाएपछी
आफैँ काल बन्न पुगेछ
थुक्क!!कपुत्र तेरो आत्मा ले बाटो नपाओस्!
तर आमा!म अन्तिम समय सम्म
तिमीलाई खुसी दिई रहनेछु !
बृदाआश्रम मा जान्छु
ती निर्दोष आमाहरुको अनुहार पढ्छु
ती आमाहरुले बलिन्द्रधारा आशुँले आखाँ
भिजाउदै भन्छन्”बाबु तिमीले आफ्नो आमालाई
माया गरिरहनु है सधै भरि हाम्रो छोरा छोरीले हामीलाई नगरे पनि”
मुटु भक्कानिन्छ गह भरी आशुँ झार्दै प्रण गर्छु
यी सयौं आमाहरुलाई सधैँ भरी माया गर्न नसके नि
आमा! तिमीलाई सधै भरी यी आमाहरुले दिएको आशिस जस्तै
खुसीनै खुसीको पगरी गुताउनेछु!
आमा!कुरी बस चाडै तिम्रो गुन तिर्ने अन्तिम संघार मा छु!
आमा!तिम्रो आशुँ कहिलै झार्ने छैन,तिम्रो खुसि खोजिरहनेछु!
आमा!म अन्तिम समय सम्म तिमीलाई खुसी दिई रहनेछु!
तिम्रै साथ भइरहनेछु
तिम्रै खुसीको निम्ती!
मात्रै तिम्रै खुसी को निम्ती!!
©प्रबिण भण्डारी
२०६९/०७/२५
