गजल

बाध्यताले   विदेसिए  आज यस्तो  हाल भयो

पानीबिना छट्पटिएको  माछिको  ताल  भयो

 सारा खुशी चक्नाचुर भए बिरक्तिएर बसेको छु

समयलाई  कटाउने  मेलो  तासको खाल  भयो  

आफुलाई  भन्दा बढी विश्वास  थियो उ  प्रति

जिउदोलास  बनेको छु  साथि मेरो  काल भयो

विश्वास  गर्नु  माया   दिनु गल्ति मेरो हो  त?
हैन  भने हे  भगवान  किन मलाई  जाल भयो 

आफु त गईनै मेरो पसिना पनि कुम्लाएर गईछे  

यो   दुखिको जिन्दगी  फेरी पनि  कंगाल  भयो

 ©प्रबिण भण्डारी